Asbestose is de naam van een aandoening die behoort tot de pneumoconioses, ook wel stoflongen genoemd. Bij deze groep aandoeningen treedt verbindweefseling van de lucht op, waardoor de longcapaciteit af neemt wat overbelasting van het hart tot gevolg kan hebben. Asbestose wordt veroorzaakt door excessieve blootstelling aan asbest.
Asbest is een verzamelnaam voor diverse in de natuur voorkomende mineralen, silicaten genoemd. Deze silicaten zijn opgebouwd uit heel fijne, microscopisch kleine vezeltjes. Asbest valt onder de natuurlijke producten. Asbest is een warmtewerende stof die vroeger veel als isolatiemateriaal toegepast is. Asbest dat verwerkt is in bijvoorbeeld plafonds, daken en vloeren is ongevaarlijk. Asbest wordt pas gevaarlijk wanneer de fijne asbestvezels in de in te ademen lucht terechtkomen. Tegenwoordig is het verboden om asbest te verwerken in bouwmaterialen.
Asbestose kan ontstaan wanneer men langdurig blootgesteld wordt aan hoge doseringen asbest, of wanneer men kortstondig blootgesteld wordt aan een excessief hoge dosis asbest, bijvoorbeeld tijdens een ongeluk met een explosie. De kans op asbestose neemt toe naarmate men vaker en aan hogere concentraties asbest blootgesteld wordt. De tijd die zit tussen de blootstelling aan asbest en het openbaren van de klachten is meestal zo’n 10 tot 20 jaar.
De diagnose asbestose kan pas gesteld worden wanneer men zeker is dat men aan asbest blootgesteld is én er verdachte afwijkingen op longfoto’s te zien zijn. Er moeten tevens verschijnselen van verlittekening van de longen aanwezig zijn. De diagnose asbestose kan belangrijk zijn, omdat men mogelijk in aanmerking kan komen voor een schadevergoeding.