Angina pectoris doet haar naam eer aan. Beide termen zijn afkomstig uit het Latijn en zij betekenen respectievelijk ‘verstikking’ en ‘van de borst’. Angina pectoris is een aandoening waarbij men pijn in de hartstreek heeft, een gevoel van zwaarte op de borst en angstgevoelens. Angina pectoris wordt gewoonlijk opgewekt door inspanning of emotionele spanningen. De klachten behorende bij angina pectoris houden gemiddeld zo’n twee minuten aan, maar kunnen wel 10 tot 15 minuten duren. De pijn gaat over wanneer men rust neemt.
Angina pectoris is het directe gevolg van een tekort aan bloed dat de hartspier voorziet. Tijdens inspanning heeft het hart meer zuurstof nodig. Wanneer de kransslagaders zich echter onvoldoende aan kunnen passen aan de toegenomen bloedstroom en vrij nauw blijven voeren de zenuwen boodschappen van pijn naar de hersenen.
Angina pectoris is op zich zelf staand geen ziekte, maar een verschijnsel. Angina pectoris wordt dikwijls veroorzaakt door aderverkalking, doordat de slagaders daarbij vernauwd zijn door afzettingen van vettige plaques. Dit maakt dat angina pectoris één van de waarschuwingstekens is van een (naderende) hart- of vaatziekte.
Angina pectoris is niet direct schadelijk, omdat de afname van bloed naar het hart slechts tijdelijk en gedeeltelijk is. Dit in tegenstelling tot de volledige afsluiting van een kransslagader, zoals bij een hartaanval het geval is.
Angina pectoris moet behandeld worden met rust. Zodra je klachten in de borststreek voelt aankomen, stop dan (tijdelijk) met je werkzaamheden, zodat de bloedstroom naar het hart zich kan herstellen. Wanneer de pijn niet binnen een paar minuten verdwijnt of wanneer de frequentie of ernst van de aanvallen toeneemt, schakel dan onmiddellijk de hulp van een arts.