Met de wervelkolom wordt de benige verzameling van wervels die het ruggenmerg omgeven bedoeld. De ruggengraat van een mens bevat meer dan 30 botjes welke gezamenlijk een buigzame constructie vormen van de schedel tot aan het staartbotje. De wervelkolom bestaat bij de meeste mensen uit 33 elementen. Deze botjes worden de wervels genoemd. Hiervan zijn er 24 beweeglijk, deze worden de beweeglijke wervels genoemd. Tussen elke twee wervels bevindt zich een zogenaamde tussenwervelschijf welke als een stootkussentje fungeert voor bewegingen.
Het heiligbeen en het staartbeentje functioneren als onderdeel van het bekken, maar behoren officieel tot de wervelkolom. De wervelkolom bevat zeven cervicale wervels, twaalf thorax wervels en vijf lumbale wervels. Cervicale wervels bevinden zich in de nek, thorax wervels bevinden zich in de borstkas en lumbale wervels bevinden zich net boven het bekken. Deze elementen zijn te herkennen aan de eerste letter van hun soort (, L, T en C) en daarachter hun nummer. De meest bovengelegen wervel wordt bijvoorbeeld de T1 genoemd.
De drie basale functies van de wervels zijn het dragen van het lichaamsgewicht, het verbinden van spieren en ligamenten en het beschermen van het ruggenmerg.
Wanneer je een compleet skelet hebt, is het goed mogelijk de wervels in de juiste volgorde te plaatsen. Wanneer je echter maar de beschikking hebt over één wervel, kan het lastig zijn deze juist te identificeren. Sommige wervels zijn unieker qua uiterlijk, andere wervels lijken sterk op elkaar.