Inhoud
Welke soorten behandelingen zijn er?
Vaak worden de galstenen ontdekt met een echo of tijdens een röntgenonderzoek. Als iemand geen klachten heeft dan zijn er vaak ook geen behandelingen nodig. Maar als de stenen wel klachten geven moet er wel worden behandeld.
Als je de klachten herkent en denkt dat deze passen bij de galstenen dan is het beter dat je een arts gaat raadplegen en er niet mee rond blijft lopen. Het kan zijn dat de arts snel de diagnose kan stellen en dan zijn er verschillende behandelingen mogelijk.
Verwijdering van de galblaas.
De meest efficiënte manier om galstenen te behandelen is het operatief verwijderen van de galblaas, dit wordt ook wel een galblaasresectie of cholecystectomie genoemd. Dit kan op twee manieren uit worden gevoerd, namelijk via een buikoperatie of via een kijkoperatie.
Het kan zijn dat de aandoening van de galstenen in de familie zit en dat je veel klachten hebt. De kans is groot dat je na het verwijderen van de stenen over een tijdje weer nieuwe stenen krijgt en daarom wordt vaak het advies gegeven om de galblaas ook te verwijderen. Maar het is jouw lichaam dus je mag zelf de keuze maken of je dit ook wilt. De meeste mensen die deze keuze hebben gemaakt merken wel duidelijk verschil en zien het als een goede oplossing.
Video verwijderen van galblaas (engelstalig):
ERCP en galstenen.
Galstenen kunnen soms met ERCP worden verwijderd. De afkorting staat voor endoscopische retrograde cholangio- en pancreaticografie. De arts gaat dan met een endoscoop (slang) via de mond, slokdarm en maag in de twaalfvingerige darm naar de galwegen. Er kunnen geen galstenen worden verwijderd die in de galblaas zitten.
Medicatie.
Galstenen kunnen soms worden behandeld met medicatie, maar daarbij moet gezegd worden dat dit niet bij iedereen werkt. Bij sommige mensen slaat het goed aan en verdwijnen de klachten, maar er zijn ook mensen die na een paar dagen medicatie slikken geen verschil merken en alsnog geopereerd moeten worden.
De medicatie die je moet innemen als je galstenen hebt, is op voorschrift verkrijgbaar. Het is beter dat je naar de arts gaat bij een vermoeden van galstenen, de arts kan namelijk informatie geven over passende behandelingen. Ga niet zelf dokteren want je weet niet welke invloed dit kan hebben op je gezondheid. Als je een vermoeden hebt dat je last hebt van galstenen, ga dan naar de arts en vraag het na. De arts kan je dan doorverwijzen voor nader onderzoek, zodat er vastgesteld kan worden waar de stenen zich bevinden, hoeveel het er zijn en hoe groot ze zijn.
Daardoor weet je namelijk wat je er aan kunt doen. Het is niet zomaar een medicijn voorschrijven en je komt er vanaf, het kan echter wel geprobeerd worden. Maar de meeste mensen moeten vroeg of laat helaas toch geopereerd worden omdat de klachten aanwezig blijven, of tijdelijk verminderen en dan weer terugkomen. Het kan ook zijn dat door de medicatie de klachten even weg zijn, maar daarna weer terugkeren. Dan is het van belang dat je wordt doorverwezen, zodat er een medische ingreep plaats kan vinden.
Medicatie voorschrijven zal meestal gebeuren als er in de galblaas zeer kleine steentjes aanwezig zijn van kalk en cholesterol en wanneer een medische ingreep niet mogelijk is. Een behandeling met medicatie is in alle andere gevallen meestal onvoldoende doeltreffend.
Medische ingreep
Er kunnen diverse medische ingrepen plaatsvinden bij galstenen. Er kan een vetarm dieet worden aanbevolen zodat er lichtere klachten optreden en zo kan het vaak ook onder controle worden gehouden. Maar wanneer er sprake is van een acute galsteen, dan kan er een injectie worden gegeven met een pijnstiller of een zetpil die de klachten kan verhelpen. Echter kan dit ook tijdelijk van aard zijn.
Bij een injectie worden de pijnkrampen in de galblaas vaak snel beëindigd. Maar dit werkt niet bij iedereen. Er moet ook verder worden gekeken, zijn er al vaker klachten geweest? Zijn er al eens galstenen verwijderd? Als dit in kaart is gebracht dan kan de keuze worden gemaakt. Er kan een kijkoperatie plaatsvinden, maar er kan ook gekozen worden voor een grote buikoperatie waarbij een snee in de buik moet worden gemaakt.
Deze laatste optie wordt niet zo vaak gekozen, alleen wanneer er sprake is van littekenweefsel, waardoor de arts niet alles in de buik kan bekijken. Een arts moet namelijk wel goed zien waar hij mee bezig is, zodat de kans op complicaties zo klein mogelijk is.
Kijkoperatie.
Er kan altijd een kijkoperatie plaatsvinden als de galstenen verwijderd moeten worden of als de galblaas verwijderd moet worden. Als alleen de galstenen weg worden gehaald dan is dat geen langdurige oplossing. De gal kan dan namelijk snel weer nieuwe stenen aanmaken.
Als er gekozen wordt voor een kijkoperatie dan kunnen ook de galstenen verwijderd worden die zich tussen de lever en darm in de galgang bevinden. Vaak is dat ook maar een tijdelijke oplossing en daarom is het verwijderen van de galblaas en de galstenen vaak de beste en meest effectieve oplossing voor de lange termijn.
De keuze van de kijkoperatie of een grote buikoperatie kan worden gemaakt, maar kan ook tijdens de kijkoperatie worden bijgesteld. Als de arts namelijk merkt dat hij te weinig ziet vanwege teveel littekenweefsel, dan kan de buik dicht worden gemaakt. Dan zal er op een andere plaats een snee worden gemaakt, zodat de operatie alsnog uitgevoerd kan worden, maar dan op een andere manier.
Operatief verwijderen
De galblaas is een klein en peervormig zakje en daarin wordt de galvloeistof tijdelijk opgeslagen. Het wordt geproduceerd in de lever en via de galwegen komt het dan in de galblaas terecht. Als vet eten uit onze maag weggaat, dan trekt de galblaas samen. De galvloeistof is een dikke en geelgroene vloeistof. Als dit teveel indikt dan komt er een galsteen uit. Als je hier last van krijgt dan kan dit operatief worden verwijderd.
De diagnose wordt aan de hand van een echo vastgesteld. Daarbij wordt er gebruik gemaakt van geluidsgolven en hierdoor worden de stenen in de galblaas zichtbaar. Voordat er een operatie plaats zal vinden wordt er eerst een afspraak gepland met de anesthesist. Er wordt dan gekeken naar je hele gezondheidstoestand en er wordt naar hart en longen geluisterd.
Tijdens de galblaas operatie.
Bij de operatie aan de galblaas wordt er eerst een infuus aangebracht en dan wordt via het infuus de slaapmedicatie gegeven. De operatie wordt uitgevoerd als je helemaal onder narcose bent gebracht. De operatie wordt vaak uitgevoerd aan de hand van een kijkoperatie. Er wordt gebruik gemaakt van een buisje met daarop een camera en een lamp.
Er wordt geen grote snee gemaakt in de buik, maar er worden drie kleine openingen gemaakt, eentje bij de navel. Eerst blazen ze je buik op met CO2 gas. De buikwand komt dan los van de organen. Hierdoor kan de arts beter kijken en heeft hij ook meer ruimte. Het gas is niet schadelijk voor je lichaam en het wordt door je lichaam gewoon afgevoerd.
De chirurg gaat nu aan de slag met een aantal instrumenten door de openingen in de buikholte. De galblaas wordt los gemaakt en de chirurg verwijdert deze dan via de opening in de navel. Het kan zijn dat er tijdens de operatie een cholangiogram wordt gemaakt. Dan wordt er een katheter in een van de openingen aangebracht. Dan kan er een röntgenopname van de grote galwegen worden gemaakt om te controleren of daar ook stenen aanwezig zijn.
Gemiddeld duurt een operatie één tot drie uur. Maar het kan ook zijn dat het zicht tijdens de operatie niet goed is. Het zou kunnen zijn dat je eerder bent geopereerd aan je buik en dat er littekenweefsel aanwezig is. Als dit zo is dan moet er een andere ingreep uit worden gevoerd namelijk een traditionele open galblaasoperatie. Dan wordt er een snee van 12-15 cm gemaakt aan de rechterzijde van de buik langs de ribbenboog.
Vervolgens wordt de galblaas via deze weg losgemaakt en weggehaald. Er blijft dan vaak een katheter achter zodat het wondvocht af kan worden gevoerd. Het is wel een grotere ingreep dan de kijkoperatie en daarom verloopt het herstel ook wat langzamer.
Na de galblaas operatie.
Als de operatie geslaagd is dan word je naar de uitslaapkamer gebracht. Dan kun je rustig wakker worden en wordt er gekeken naar je hartslag en je bloeddruk. Als je goed wakker bent mag je naar de verpleegafdeling en dan kun je wat pijn voelen aan je rechterschouder. Dit kan komen door het CO2 gas dat tijdens de operatie is gebruikt. Dit gaat vanzelf weer over.
Een paar uur na de operatie mag je wat drinken en een lichte maaltijd nemen. Je moet goed door blijven ademen ook al heb je pijn in je buik. Het gaat er om dat de longen goed schoon worden gehouden. Een longontsteking moet namelijk voorkomen worden. Voor de bloedcirculatie is bewegen goed en het voorkomt de vorming van bloedpropjes.
Het beste is dat je zo snel mogelijk je bed uit kunt en een stukje gaat wandelen. Dit bevelen artsen vaak ook aan, maar veel mensen zijn erg voorzichtig na de operatie en willen liever in bed blijven liggen. Toch is het beter een klein stukje te wandelen, desnoods met iemand die je kan ondersteunen, als je maar regelmatig even gaat wandelen.
Kijkoperatie of echte operatie?
Als er een kijkoperatie heeft plaatsgevonden heb je het voordeel dat er minder risico is op trombose en ook de kans op wondinfecties is kleiner. De pijn is vaak minder erg en de genezing gaat ook sneller. In diverse ziekenhuizen kan er sprake zijn van dagbehandeling als je deze ingreep uit laat voeren. Je wordt dan vaak vroeg op de dag geholpen en je mag aan het einde van de dag weer naar huis.
De kans op complicaties is bij deze ingreep klein, maar er zijn altijd risico’s. De complicaties worden voor de operatie uitgelegd door de arts. Er kan sprake zijn van een beschadiging of perforatie van nabijgelegen organen. Er kan een beschadiging zijn opgetreden aan de galwegen. Als je klachten hebt dan kun je het beste je arts waarschuwen. Dit moet je in ieder geval doen wanneer je aanhoudende koorts hebt van 38 graden of meer, maar ook bij aanhoudende misselijkheid of bij overgeven, maar ook wanneer de pijn erger wordt en wanneer je een litteken hebt dat op gaat zwellen of gaat lekken.
Als je eenmaal naar huis mag is het belangrijk dat je je temperatuur goed in de gaten gaat houden. Meestal voel je je na een paar dagen wel beter, maar bij twijfel is het beter dat je de arts gaat raadplegen, zodat er op tijd actie ondernomen kan worden wanneer dat nodig is.