Er wordt gesproken van anemie wanneer er een te laag hemoglobinehalte in het bloed aanwezig is. Het begrip anemie is afkomstig van het Griekse woord voor ‘bloedloos’.
Hemoglobine is een bepaald bestanddeel van het bloed. Hemoglobine is een eiwit in het bloed dat zuurstof en koolstofdioxide transporteert. Hemoglobine bevindt zich in de rode bloedcellen. Anders dan het begrip doet vermoeden heeft men in het geval van bloedarmoede dus geen tekort aan bloed.
Bloedarmoede heeft diverse mogelijke oorzaken. De oorzaken bestaan veelal uit een verminderde productie van bloedcellen (door een tekort aan bepaalde vitaminen, bepaalde ziekten en bepaalde erfelijke aandoeningen), een verhoogde afbraak van de bloedcellen (door bepaalde ziekten en auto immuun processen) en door bloedverlies (door bijvoorbeeld een bevalling, verwonding of hevige menstruatie).
Er zijn bepaalde symptomen en verschijnselen die kenmerkend voor anemie zijn. Hieronder vallen onder meer vermoeidheid, hoofdpijn, een algeheel gevoel van zwakte en malaise, een sneller hartritme en kortademigheid. In het geval van ernstige bloedarmoede kunnen er tevens verschijnselen optreden als een bleke huid, oorsuizingen, koude handen en voeten en scheurtjes in de lippen.
Een veelvoorkomende vorm van anemie is anemie door een tekort aan ijzer. Behandeling bestaat dan ook uit het aanvullen van de ijzerwaarde in het bloed door onder andere ijzertabletten en aangepaste voeding.
Pernicieuze anemie is een vorm van bloedarmoede die vroeger dikwijls fataal afliep. Tegenwoordig kan pernicieuze anemie behandeld worden met injecties. Bij pernicieuze anemie zijn de rode bloedcellen vergroot.