De slokdarm is een gespierde buis van circa 25 centimeter lang die van de mond naar de maag leidt. Het voedsel dat men inslikt wordt via de peristaltische bewegingen van de slokdarm naar de maag gebracht. Aan het einde van de slokdarm bevindt zich een soort klepje dat de opening naar de maag afsluit. Wanneer deze zich ontspant kan het voedsel de maag binnenkomen. Vervolgens sluit deze opening weer zodat het maagzuur en voedsel niet terug de slokdarm in kan stromen.
Wanneer deze klep niet goed werkt en er regelmatig maagzuur de slokdarm instroomt kan hier een ontsteking van de slokdarm ontstaan. Dit wordt oesophagitis genoemd. Een ernstige oesophagitis kan bloedingen en slikstoornissen veroorzaken.
Een slokdarmontsteking kan ook het gevolg zijn van het herpes simplex virus in de slokdarm. Dit is een vrij zeldzame aandoening die met name mensen met een verzwakt afweersysteem treft. Antibiotica werken dikwijls niet, maar een geneesmiddel tegen virussen soms wel.
Een schimmel kan ook een veroorzaker van een ontsteking van de slokdarm zijn. Deze ontsteking wordt Candida oesophagitis genoemd. Dit type slokdarmontsteking komt het meest voor bij mensen bij wie het afweersysteem verzwakt is door medicijnen die kanker bestrijden.
Een slokdarmontsteking gaat dikwijls gepaard met klachten als brandend maagzuur, slikproblemen of pijn. In sommige gevallen is er ook sprake van het opgeven van bloed of bloed in de ontlastingen.