Tandbederf (ook wel cariës genoemd) is een ziekte van het gebit die veroorzaakt wordt door bacteriën. Op de gewone verkoudheid na is tandbederf de meest voorkomende ziekte bij de mens. Tandbederf komt het meest voor bij kinderen en jong volwassenen voor, maar blijft voor velen een levenslang probleem.
Tandbederf is de hoofdoorzaak van het verlies van tanden bij mensen van alle leeftijden. Bijna de helft van alle kinderen heeft op vierjarige leeftijd enige mate van tandbederf en sommige kinderen zelfs al eerder.
Tandbederf is het gevolg van drie oorzaken die met elkaar interacteren: bacteriën, suiker uit de voeding en een kwetsbaar oppervlak van de tand. In de mond zitten bacteriën, welke een gedeelte van de suikers en koolhydraten uit onze voeding omzetten in zuur. De bacteriën creëren met dit zuur een kleverige neerslag op de tanden, die we tandplaque noemen. De tandplaque voelt enigszins ruw aan en vind je vooral op de achterste kiezen.
Het zuur dat ontstaat in dit tandplaque, richt zich op onze tanden en tast de mineralen aan in de buitenste glazuurlaag van de tand. Dit leidt tot kleine gaatjes in het glazuur. Een eerste teken hiervan kan zijn dat men pijn ervaart bij warm, erg zoet of koud eten. Wanneer de glazuurlaag kapot is wordt het erondergelegen zachtere tandbeen aangetast, waarlangs bacteriële infecties hun gang kunnen gaan. Hierdoor kan een tandabces ontstaan.
De gaatjes die de tandarts tijdens een periodieke controle kan ontdekken kunnen opgevuld worden met een materiaal geschikt voor het soort tand. Hierdoor krijgen bacteriën geen kans meer zich diep in de tanden te nestelen.