De medische term voor een hartaanval is myocardinfarct. Myo betekent spier, kardia betekent hart en infarct betekent een stukje afgestorven weefsel door zuurstofgebrek. Hartaanval is de term die in de volksmond gebruikt wordt om de aanval die optreedt bij een afsluiting van de bloedstroom rond een kransslagader aan te duiden. Wanneer een bloedpropje (trombus) de bloedtoevoer naar een stukje hartspier afsluit en daarmee tevens de zuurstofvoorziening van de cellen, veroorzaakt dit pijn.
Een hartaanval is in alle gevallen een medisch spoedgeval. Wanneer je vermoedt dat jij of iemand anders een hartaanval hebt dien je onmiddellijk medische hulp in te schakelen. Verschijnselen die op een hartaanval duiden zijn: een zwaar en drukken gevoel op de borst, pijn die mogelijk uitstraalt naar de linker schouder en arm, aanhoudende pijn in de bovenbuik, perioden van flauwvallen, hevig zweten en snel na elkaar optredende aanvallen van hartkramp.
Circa één derde van de mensen die getroffen worden door een hartaanval sterft al voordat medische hulp ontvangen is. Enkele jaren geleden overleefde zelfs slechts 1 op de 2 mensen een hartaanval. Door verbeterde apparatuur en toegenomen kennis over de verschijnselen van een hartaanval groeit het overlevingspercentage.
De behandeling van een hartaanval bestaat in de eerste plaats uit rust, zodat het hartweefsel kan herstellen en bekomen van de aanval. Vervolgens bestaat de behandeling meestal uit het voorkomen van een nieuwe hartaanval, door onder meer diverse medicijnen, een aangepast dieet en het beheersen van andere risicofactoren.