Met malabsorptie wordt het onvoldoende opnemen van voedingstoffen in het bloed in het maagdarm kanaal bedoeld die veroorzaakt wordt door een tekortschietende spijsvertering of absorptie. De malabsorptie kan selectief, partieel of volledig zijn.
De belangrijkste taak die ons maagdarm kanaal heeft is het verteren van ons voedsel en de nuttige voedingsstoffen hieruit op te nemen in het bloed. Dit wordt absorptie genoemd. De belangrijkste voedingsstoffen die het lichaam uit het voedsel haalt zijn suikers (door de vertering van koolhydraten), vetzuren (door de vertering van vet), aminozuren (door de vertering van eiwitten), water, sporenelementen, elektrolyten en vitamines.
Malabsorptie kan diverse oorzaken hebben, waaronder een beschadiging van het slijmvlies van de dunne darm, een onvoldoende werkende alvleesklier, stoornissen in het transport van zouten en water, stoornissen in de afbraak door de enzymen en aangeboren of in het leven verworven vermindering van het absorberend oppervlak.
De verschijnselen die met ernstigere malabsorptie gepaard zijn kunnen bestaan uit diarree, gewichtsverlies, vertraagde groei, bloedarmoede, spierkrampen, oedeem en een verminderde stolling van het bloed. Malabsorptie kan vastgesteld worden met behulp van een bloedonderzoek, onderzoek van de ontlasting en röntgenologisch onderzoek.
Met behulp van een infuus kan men het tekort aan bepaalde voedingstoffen, zouten of water aanvullen. Aanpassen van het dieet is in vele gevallen raadzaam en in sommige gevallen zelfs van groot belang. Indien de darmflora ontregeld is door een infectie kan men een antibioticum voorgeschreven krijgen.