Onze ruggengraat bestaat uit meer dan 30 botjes en vormt een stevige doch buigzame constructie die van de schedel tot aan het staartbotje loopt. Deze botjes, welke de wervels genoemd worden, zijn op elkaar gestapeld. Tussen twee botjes bevindt zich een tussenwervelschijf. Deze wervelschijven kunnen met diverse aandoeningen te kampen krijgen.
Wervelschijven bestaan uit twee ringen, waartussen zich een soort substantie gelijkend aan gelei bevindt. Hierdoor kunnen de wervelschijven bij beweging mee geven. Wervelschijven hebben echter nog twee andere functies. Ze zorgen voor het buigen en strekken van de nek, en daarnaast houden ze onze wervelkolom bijeen.
De wervelschijven vormen als het ware een soort stootkussentjes tussen twee wervels. Wanneer één van deze stootkussentjes kapot gaat en de inhoud ervan naar buiten gaat puilen, wordt dit een uitpuiling of breuk van de tussenwervelschijf genoemd. Dit kan veroorzaakt worden door veroudering of overbelasting. Een dergelijke breuk wordt ook wel een hernia genoemd. Wervelschijven kunnen ook scheuren.
Wanneer er een onherstelbaar letsel aan een wervelschijf opgetreden is, kan men de pijn verlichten door een schijfprothese in het lichaam aan te brengen. Tijdens een operatie wordt de beschadigde wervelschijf vervangen door een kunstmatige wervelschijf van metaal en polyethyleen.
Een alternatief voor een kunstmatige wervelschijf is een donorschijf. Onderzoekers uit China hebben ontdekt dat het inbrengen van een donorwervelschijf uitkomst kan bieden. De wervelschijf van de donor wordt door het lichaam opgenomen en groeit netjes met de rest van het lichaam mee.