Plasangst is een aandoening waarbij men in bepaalde situaties en omgevingen moeite heeft om te plassen. Men heeft bijvoorbeeld moeite om te plassen op het eigen toilet wanneer men bezoek heeft. Of men kan niet plassen wanneer men in een openbare gelegenheid als een restaurant is. Hoe nodig men ook moet plassen, het lijkt alsof de spieren verkrampt zijn waardoor men blokkeert en onmogelijk kan plassen.
De plasangst hoeft zich niet persé in elke situatie voor te doen. Zo hebben sommige mensen alleen last van plasangst in openbare toiletten. Of wanneer men haast heeft omdat er een lange rij voor de toiletten is. Of wanneer men een toilet bezoekt dat aan de boven- en onderkant open is. Veel mensen met plasangst zijn (onbewust) bang dat anderen hen kunnen horen plassen.
Plasangst is een aandoening die je dagelijks leven zeer nadelig kan beïnvloeden. Zo kan je bijvoorbeeld etentjes bij vrienden gaan mijden uit angst dat je moet plassen en dat je dan niet kán plassen. Bovendien geeft plasangst pijnlijke klachten, een overvolle blaas is immers geen pretje en slecht voor de gezondheid.
Men kan de plasangst aanpakken door in gesprekken met bijvoorbeeld een hulpverlener er achter te komen wat er precies aan ten grondslag ligt aan de plasangst. Vervolgens kan men met behulp van cognitieve gedragstherapie en/of exposure oefeningen de plasangst constructief aanpakken.